ارزیابی ریسک های پروژه های تعاونی مسکن با استفاده از مدل تصمیم گیری چند معیاره

مقدمه و هدف پژوهش :در محیط کسب و کار امروزی، افزایش هزینه و پیچیدگی های موجود در پروژه ها از یک سو و افزایش عدم قطعیت و ریسک های موجود ‏در محیط های تجاری از سوی دیگر باعث شده است که مدیران پروژه به منظور کاهش خطر پذیری و انحراف پروژه ‏از اهداف تعیین شده، استفاده از مدیریت ریسک را در برنامه ریزی و کنترل پروژه ها، سرلوحه فعالیت های خود ‏قرار دهند. در پروژه های ساختمانی مواردی مانند تنوع بالای فعالیت های پیمانکاری تحت مدیریت های متفاوت، پیچیدگی خاص در روابط عوامل و ذینفعان و نیز تنوع اقلام مورد نیاز و تأمین آنها در محیط کسب و کار ناپایدار ایران ایجاب می نماید که رویکردی یکپارچه و منسجم به مقوله ارزیابی ریسک و مدیریت آن، اتخاذ گردد. در این پژوهش به بررسی ریسک های فعالیت های تعاونی مسکن پروژه محور پرداخته می شود. روش پژوهش:از آنجایی که هدف از این تحقیق مدیریت ریسک های پروژه های تعاونی مسکن استان تهران می باشد. این تحقیق از نظر هدف کار بردی و از نظر گردآوری داده ها نوع توصیفی می باشد و به روش بررسی موردی انجام می پذیرد. به منظور انجام مدیریت ریسک در پروژه های تعاونی مسکن، به روش مطالعه میدانی و بازدید موردی از پروژه های تعاونی مسکن اقدام شده است. یافته ها:یافته ها نشان می دهد که همه راهکارهای پیشنهادی، شاخص ریسک های مهم تعاونی مسکن را به میزان چشم گیری کاهش می دهند. بررسی اجمالی این راه کارها موید آن است که اغلب ریسک های شناسایی شده به علت عدم وجود سیستم و مکانیزم های حرفه ای جهت مدیریت تعاونی های مسکن و اجرای پروژه های ساخت و ساز می باشد. نتیجه گیری: تعاونی های مسکن از جمله نهادهای غیردولتی هستند که سهم عمده ای در تأمین مسکن برای اقشار پایین جامعه دارند و کمک شایانی به تحقق عدالت اقتصادی و تأمین مسکن برای مردم کشور، نموده است. پس کمک به تعاونی های مسکن درانجام فعالیت های مربوطه وتضمین موفقیت آنها می تواند اثرات اجتماعی فراوانی بهمراه داشته باشد.